De nieuw aangestelde G4-wethouder had forse ambities op een aantal integrale opgaven (wonen, welzijn, wijken), maar was daarin afhankelijk van een ernstig verkokerde organisatie. Om op korte termijn toch stappen voorwaarts te kunnen zetten, werd ik als strategisch bestuursadviseur toegevoegd aan zijn ondersteuningsteam. We brachten eerst zijn portefeuilles terug tot vier kernambities (zijn ‘waarom’), plus wat voor de resterende coalitieperiode ongeveer per kwartaal besloten moest zijn en hoe hij wilde besturen en communiceren. Daarna ontwikkelden we snel een ademend ritme in zijn werkweek: maandag en dinsdag focus op sturing en besluitvorming, op woensdag en donderdag zoveel mogelijk op pad voor verbinding en vrijdagen vrijhouden voor reflectie en vooruitblik. Dit hield het hoofd koel en het hart warm, in een uiterst hectische en altijd vragende werkomgeving.
Haarlemmerolie
Vooral de samenwerking in een verkokerde organisatie vond ik fascinerend. Doelbewust koos ik een andere rolopvatting dan veel van mijn collega-bestuursadviseurs. Ik toonde me niet de zoveelste voetsoldaat voor de wethouder om dossiers te ‘fixen’, maar bracht wat Haarlemmerolie in het samenspel tussen bestuurder, ambtelijke organisatie en middenveld.
Zo ontstond er meer afstemming en onderling begrip. Via rol zuivere (portefeuillehouders)overleggen, ‘feedforward’ op conceptvoorstellen, andere vormen van werkbezoek (meer persoonlijk gesprek, minder presentatie) en duidelijke kaderstelling door de wethouder bij start- of ijkmomenten. Ondertussen regelde de wethouder wat bestuurlijk geregeld moest worden om de ambities ook waar te kunnen maken.
Stokje overdragen
Toen de wethouder de geprioriteerde ambities binnen bereik kreeg en de mensen gewend waren geraakt aan zijn gewenste manier van besturen, was het voor mij tijd om het stokje gestructureerd over te dragen aan een collega-bestuursadviseur.
